"Corona" staat in een wel heel feestelijke slinger... Nu de tweede blijf-thuis-week om is begint het pas goed door te dringen waar we voorlopig nog mee te maken hebben.
En toch draait de wereld gewoon door (alleen niet meer op tv), wat zich uit in een, als alle jaren, uit z'n voegen barstend voorjaar. De lucht was niet eerder zo schoon door het weinige vlieg- en wegverkeer dat er nog over is. M'n moeder werd gewoon 82, corona of niet. De zomertijd is geruisloos ingevoerd.
Prachtige initiatieven schieten de grond uit. Zo heb ik bijvoorbeeld zondag onverwacht een prachtige dansvoorstelling zitten kijken op de website van Het NDT. Als die positieve dingen maken dat ik soms ineens opschrik: al die mooie dingen ontstaan omdát er tegelijk ook iets vreselijks gaande is. Best verwarrend soms. Ondertussen probeer ik 'gewoon' maar zo veel mogelijk van al die bijkomende positiviteit te genieten en heb ik hoop dat er blijvend iets ten goede veranderd!
Wat ik echt mis: film! Cinema Oostereiland is sinds 12 maart gesloten. Ik mis de sfeer, de verwachting van een filmzaal die vol loopt, de opgetogen reacties van onze bezoekers, het zelf film kijken en voor twee uurtjes even in een andere wereld te zijn. Thuis lukt het me niet echt om film te kijken, de concentratie ontbreekt zonder dat grote doek en die donkere zaal... Man, wat zal het fijn zijn als we straks (?) weer gewoon open kunnen gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten