Pop Up

Ineens zag ik een schilderijtje van Pieter Pander terug: zelfportret met duikbril en snorkel. Ik zag dit schilderij ooit eerde in het Scheringa Museum in Spanbroek, waar toen een heel Pieter Pander-tentoonstelling was. Och, wat mis ik het Scheringa Museum. Dat is absoluut de plek waar mijn museum-liefde is ontstaan! Zo jammer dat het er niet meer is...
Het schilderij hangt in de Nico Dijkshoorn-zaal van de DWDD Pop-Up Museum tentoonstelling in het Allard Pierson Museum in Amsterdam. Ik wordt zo blij van de teksten die Nico Dijkshoorn bij kunstwerken maakt. Hij deed het al eerder in het Kröller Müller Museum. Ongemerkt liep ik op eens te hummen. Zachtjes een niet bestaand melodietje hummen: dat is een teken dat ik het wel heel erg naar m'n zin heb! 
Ik had al zijn teksten wel willen fotograferen, maar je moet echt zelf gaan kijken! 

Eentje dan, bij een schilderij van de ingang van een tramremise:
"Dat vind ik zo zielig voor trams. Ze willen overal heen, maar die verdomde rails. De hele dag hetzelfde rondje en rinkelend stoppen voor iemand die midden op de rails staat te telefoneren. Pas 's avonds mogen trams iets voor zichzelf gaan doen. Leeg naar de remise rijden. Met dat heerlijke bordje: NIET INSTAPPEN". 

Oh, en deze, bij een oud vaandel van een slagersgilde of zoiets:
"Vleescentrale. Wat een woord. Hier zou ik een moord voor doen. Iemand vraagt: 'Waar werk jij eigenlijk' en dan kunnen zeggen: 'Bij de vleescentrale. Al 40 jaar. Nooit een dag ziek geweest.' Ik wil ook een vaandel. Een zwarte. Met gouden letters. In het midden: 'Dichtertje. Sinds 1960.'

Nou stop ik hoor. Hup, zelf naar Amsterdam. Oude Turfmarkt 127.

new adventures of Funny Girl

 

Funny Girl had het druk de afgelopen weken.

Ze speelde de hoofdrol in de film Bubble Bath Baby. Op de filmposter lijkt het alsof ze nogal verveeld in bad ligt, het tegendeel is waar. Lange tijd had ze zich niet zo relaxed gevoeld. Het warme water, de heerlijke geur van milk&honey-badschuim, de zacht ploppende bubbeltjes die kriebelden over haar hele lijf... dat alles maakte dat ze de filmcrew rondom haar totaal vergat! 

Ook ging ze op visite bij de gravin Van Loon. Ze dronk de hele middag thee uit fijne gouden theekopjes, at Jan Hageltjes en spritsjes tot ze niet meer kon en had geanimeerde gesprekken met de gravin, die zich tot haar grote vreugde van top tot teen had uitgedost voor deze thee-afspraak. 

Tot slot vloog ze naar New York waar het zo koud was dat er op de vijvers geschaatst kon worden. Ze vond een vriendin waarmee ze de hele ijsvloer rond danste. Moegeschaatst dronken ze daarna warme chocomelk met slagroom in een leuk tentje bij Central Park.

een jurk in een opvallende kleur

Eerst al dat gele jurkje van Rachel, nu weer deze prachtige blauwe die ik in een Margriet tegenkwam...
Ik heb mijn missie voor de komende tijd ontdekt: op zoek naar een knielange jurk in een opvallende kleur. Dat blauw van deze stippenjurk vind ik wel héél erg mooi. 

Jaren terug maakte ik een collage met een "ode aan de jurk":

Het gedicht is van Jo Govaerts:

Waar ik naar verlang vandaag 

Waar ik naar verlang vandaag 

een frisse zomerjurk te dragen

met blote schouders, een uitgesneden

hals en rug en vooral goed

los om de heupen

Waarmee ik dan de tuin in loop

de zon schijnt warm, maar de wind

houdt het draaglijk en brengt

de jurk in beweging en dan

ben jij er natuurlijk ook die

de jurk al even mooi vindt en samen

trekken we hem uit en hangen hem

aan een tak

en liggen te kijken in het gras naar

zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar

verlang ik het meest naar vandaag.

In love with Rachel Ryle

Ik ben een beetje verliefd. Op Rachel Ryle. Nou ja, op haar fantastische stop-motion-filmpjes. Moet je maar eens op de afbeelding hieronder klikken en kijken - het zijn allemaal korte filmpjes die achter elkaar door gaan.

Rachel zelf ziet er trouwens ook uit om verliefd op te worden. Als ik haar zo op haar website zie in dat gele jurkje bedenk ik dat ik ook weer eens wat vaker jurkjes moet gaan dragen (Mmm, ik verlang naar het voorjaar en de zomer!)
Als je op onderstaande foto klikt kom je vanzelf op haar website, waar nog meer mooie dingen te zien zijn. 

Oh, nog even over de liefde: ik heb vorige week nog nooit zulke leuke kaarten verstuurd. Gefrankeerd met... een kus! Ziet het er niet grappig uit? Ik had speciaal een hele dikke laag knalrode lippenstift opgedaan.

Le Cottage

Zeg nou zelf, het is toch net een sprookjeshuis!? Komende week spelen we hier jonkvrouw en jonkheer, samen met mijn broer en schoonzus.
Het huis staat in Bois de Cise, een klein dorpje vlak bij Mers le Bain en Le Treport, op de grens van Picardië en Normandië. Bois de Cise schijnt vol met bijzondere Art Nouveau-huizen te staan.
 

Het huis heet Le Cottage. Ik heb ook foto's van het interieur gezien. Het leukste vind ik de slaapkamers waar we uit kunnen kiezen: de witte kamer, de lila kamer, de groene of de blauwe kamer. De lila kamer heeft een balkon aan de voorkant, dat zie je op de bovenste foto. Lijkt me hoogst romantisch! 






Zo groen als op de eerste foto zal het nog niet zijn, misschien ligt er wel sneeuw. Zelfs dan ziet het er romantisch uit!

 
Ik heb een stapeltje boeken klaar liggen om mee te nemen: Pogingen iets van het leven te maken van Hendrik Groen (lijkt me een heerlijk boek, ik ben vooral gek op de titel) Toen ik je zag van Isa Hoes (met dank aan Judith) en Mijn ego en ik van Sabine Wassenberg. En ik heb een stapel oude tijdschriften mee om  collages van te maken. En m'n verfsetje.  En m'n meditatiekussentje. Jaja, ik ben heel wat van plan, en kom zeer waarschijnlijk lang niet aan alles toe. Maar alleen het idee dat het kán is al fijn.

Misschien komt er van alle plannen wel helemaal niks terecht, want als het een beetje knap weer is hoop ik vooral dat we veel wandelingen kunnen maken langs de krijtrotsen-kust of over de groene weides boven op de rotsen!

Funny Girl

Haha, dit is natuurlijk een sterk staaltje 'Louis-van-Gaal-Engels'. Over één nacht ijs gaan is ook helemaal geen gezegde in die taal. En de rest is ook een beetje koeterwaals-Engels vrees ik. Maar hé, het is ook Funny Girl hé, je moet er een beetje de lol van in zien.

Overigens lag de hele haven hier voor het huis dicht vanmorgen. Weliswaar een heel dun laagje (waar je zeker niet over heen moet gaan na deze ene nacht...), maar toen de buurjongens om half 7 met hun vissersboot vertrokken hoorde ik het ijs wel krakelen tot ze uit de haven waren. En tegelijk begon er ook een vogeltje goeiemorgen te zingen. Winter- en lentegeluiden door elkaar heen...

dagboek-(aan)tekeningetjes

Terug van weg geweest: mijn dagboek-(aan)tekeningetjes!

  Misschien vind jij het Tassenmuseum wel leuk? Je vindt het hier.